Николай Алексеевич Абрамов – өлке зерттеуші.
Абрамов Николай Алексеевич 1812 жылы Тобыл губерниясы Қорған қаласында дүниеге келген. Әкесі әрі дін қызметшісі, әрі татар тілі мұғалімі болған. Болашақ тарихшы Қорған халық училищесінде, Тобыл семинариясында оқыған. Оны тәмамдаған соң өзі татар тілін оқыта бастайды. 1834 жылдан Тобыл қаласының оқу орындарында, кейін Семей қаласында жұмыс істеді. Павлодар, Өскемен, Семей, Алматы (Верный), Қапал, т.б. қалалар, бекіністер, станциялардың салыну тарихы, олардағы халық саны, кәсібі, оқу орындары, орыс-қазақ қатынастары, Ресей қол астына қарауы туралы бірнеше ғылыми мақалалар жазды. Омбы–Семей жолы бойындағы, Қапал мен Қаратал өңіріндегі, Жетісудегі обалар мен бірнеше архитектуралық ескерткіштерге сипаттама берді. Қозы Көрпеш-Баян сұлу мазарына талдау жасап, ол туралы халық аңызын жариялады.
Абрамов 1842 жылы Сібірге жер аударылып барған Ғұбайдолла Уәлихановпен кездесіп, ол жайында көлемді очерк жазды. Абрамов жинаған археологиялық және жазба мұралардың ішінде «Жеті шатырды» (Семей) қазғанда табылған түрлі түсті бояумен таңбаланған көне түріктің бас сүйегі, қарлұқ қағаны Арсланның 1212 жылы аты жазылған алтын сақина (Қапалдан табылған), тастағы ту ұстаған түрік әйелінің суреті және басқа да көне жазба ескерткіштері бар.
Әдебиеттер:
Султанов О. Неутомимый летописец – наш земляк: [О географе, краеведе, исследователе Семипалат.региона. А.Абрамове] // Иртыш. – 1998.-30 июля. – С. 3
Абрамов Н.А. // http://imena.pushkinlibrary.kz/kz/iskzedy/949-.html